Vandaag is het 4 april. Dit betekent dat het vandaag de ‘Wandel naar je werk-dag’ is. Eerlijk gezegd had ik nog niet eerder van deze dag gehoord. Deze mooie nationale campagne roept iedereen op om te voet naar het werk te gaan. Nu weet ik niet hoe het met jou zit, maar ik vind het al lastig om geregeld een wandeling te maken of een keer met de fiets naar de winkel te gaan, laat staan om te wandelen naar mijn werk. Waarom is het toch belangrijk om eens wat vaker de benenwagen te pakken?
Begin je je werkdag al wandelend, dan begin je met meer energie en maak je je hoofd leeg van en naar huis. Wandelen verminderd stress, verhoogt de creativiteit én productiviteit. Wanneer je wat verder weg van je werk woont, dan kun je natuurlijk ook een gedeelte van de reisafstand lopen. Parkeer je auto bijvoorbeeld wat verder weg of stap een bushalte eerder uit. Iedere stap telt.
4 eenvoudige tips om de vitaliteit van je medewerkers te verhogen
Iedere werkgever wilt toch vitale werknemers? Hieronder lees je vier belangrijke aspecten die je kunt gebruiken om de vitaliteit te verhogen.
1. Beweging
Laten we beginnen met beweging, dit is een belangrijk onderdeel van de vitaliteit. Zorg ervoor dat je medewerkers minimaal 30 minuten per dag bewegen. Dit kun je bijvoorbeeld stimuleren door wandellunches te organiseren of door bureaufietsen aan te schaffen die de medewerkers tijdens het werken kunnen gebruiken. Ook een ‘wandeloverleg’ is een goed initiatief. Het zorgt niet alleen voor wat extra beweging, maar je zult merken dat overleg en wandelen een inspirerende en doorgaans effectievere vorm van vergaderen is met meer creativiteit en oplossingsgerichtheid.
2. Gezonde voeding
Zorg ervoor dat er goede, gezonde voeding aanwezig is voor je medewerkers. Biedt voldoende groenten, fruit en andere gezonde keuzes aan in het bedrijfsrestaurant. Dit zorgt voor meer energie waardoor je beter in je vel zit. Iedere dag een grote fruitschaal in het restaurant zorgt er ook voor dat je medewerkers minder snel ongezond gaan snacken.
3. Benoem talent
Vitaliteit is niet alleen lichamelijk, maar ook voor een groot deel mentaal. Benoem daarom de talenten van je medewerkers en stimuleer deze talenten. Een mooi compliment op z’n tijd kan veel doen voor de mentale vitaliteit. Je kunt dit bijvoorbeeld doen in een talentgesprek, dit is een gesprek waarin je als manager je waardering kunt uitspreken naar jouw medewerker. In dit gesprek gaat het vooral om alles wat wél aanwezig is, in plaats van over aspecten die verbeterd kunnen worden.
4. Geef ruimte voor ontwikkeling
Nu weten wij ook wel dat voldoende beweging en een fruitschaal op het werk, niet direct zorgt voor een verlaagd ziekteverzuim en/of verhoogde vitaliteit. Daar is meer voor nodig. De continue dialoog aangaan over talent en concrete ontwikkelmogelijkheden bieden, draagt zeker bij aan een vitale organisatie. Stimuleer feedback of ga aan de slag met de Perflectie tool. Je kunt ook een loopbaanportaal samenstellen waar al je medewerkers tools kunnen vinden om aan de slag te gaan met hun persoonlijke groei. Wanneer je je medewerkers de ruimte geeft om eigen keuzes te maken op het gebied van ontwikkeling, dan zullen ze zich gelukkiger én energieker voelen in hun functie.
Wil jij structureel werken aan een vitale organisatie waarin je medewerkers actief aan de slag gaan met hun duurzame inzetbaarheid? Kijk dan eens naar de factsheet van The Lab of Life.
Het is de Dutch Happiness Week! Een mooi initiatief ontstaan in 2014 door een samenwerking tussen Parktheater Eindhoven en Fontys Hogescholen. Het doel van de Dutch Happiness Week is om kennis en bewustwording over het thema ‘Geluk’ of werkgeluk te vergroten.
Geluk vind ik een ingewikkeld en tegelijkertijd prachtig filosofisch thema. De uitspraak “Geluk is niet iets wat kant en klaar is, het ontstaat uit eigen daden“ van de Dalai Lama schetst het mooi. Geluk is voor mij een aaneenschakeling van geluksmomentjes. Het is iets waar je deels invloed op hebt en je zelf ook actief mee aan het werk kan.
”Geluk is niet iets wat kant en klaar is, het ontstaat uit eigen daden.”
Dalai Lama
Zoek de organisatie die bijdraagt aan jouw werkgeluk
Werkgeluk ligt in het verlengde hiervan, omdat werk nu eenmaal een groot onderdeel van ons leven vormt. Het hebben van een goedbetaalde baan zegt niets over hoe gelukkig je bent met je werk. Rob Coolen, lid Raad van Bestuur van de Kamer van Koophandel en schrijver van het boek Werkgeluk! is er helder over: Zorg dat je een organisatie kiest die bij je past. En daarbij past een heldere opdracht: zoek in 6 stappen uit of je op je werk kunt zijn wie je wilt zijn, pas dan kun je werkgeluk ervaren. Meer hierover lees je hier.
Een kritische noot erbij is dat er tegenwoordig veel Werkgeluk coaches en trainers zijn en workshops Werkgeluk als zoete broodjes over de toonbank gaan. “Maar hoe dan?” vraag ik me hardop af.
Werkgeluk stimuleren loont
Aandacht voor werkgeluk is relevant. Lekker in je vel maakt je innovatiever, proactiever en verhoogd de onderlinge samenwerking. Het maakt je veerkrachtig en vitaal als je dicht bij jezelf blijft.
Organisaties zijn aantoonbaar succesvoller als er gelukkige medewerkers werken. Ze zijn niet alleen aantrekkelijker als werkgever, er is lager verloop, hogere productiviteit en de klanttevredenheid stijgt. Dit vraagt dus een inzet van zowel de werkgever als de werknemer. Werkgeluk is niet geheel maakbaar en daarom geloof ik ook minder in een workshop Werkgeluk. Wat koop je dan?
Werkgeluk volgens Buro Heron
Voor Buro Heron heeft werkgeluk tenminste met 4 thema’s te maken. Zingeving, Autonomie, Impact en Relaties. Deze 4 thema’s zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en geven richting aan jouw werkgeluk. Ze dragen eraan bij dat jij je gelukkiger op je werk voelt én het blijft een wisselwerking met jouw werkgever.
#Zingeving
Dit gaat vooral over het waar kunnen maken van je idealen en ambities binnen je werk. Je persoonlijke WHY die voldoende aansluit bij de WHY van je organisatie en de waarden die het bedrijf naleeft. Dit is exact wat Coolen in zijn boek beschrijft. Hoe voelt een bedrijf aan, welke sfeer ademt de organisatie en vanuit welke waarden opereert het, kortom: wie is de organisatie? Als je deze organisatiecultuur langs jouw lat legt, jouw waardenkompas, dan kun je de balans opmaken. We zien dat dit thema steeds belangrijker wordt, vooral bij de nieuwe generatie.
#Autonomie
Een ander thema is autonomie. Hoeveel vrijheid krijg jij daadwerkelijk op je werk om je talenten te kunnen ontplooien? En niet alleen het krijgen van de ruimte, maar in hoeverre ben je zelf in staat om je autonomie te laten zien. Dit vraagt persoonlijk leiderschap én een open dialoog met je leidinggevende over de autonomie die jij nodig hebt. In logge organisaties waar hiërarchie de boventoon voert is dit bijna een onmogelijke opgaaf.
#Impact
Om impact te kunnen maken op je omgeving, je collega’s, richting klanten is het nodig om vitaal te zijn. Een positieve flow brengt je hierin verder. Onderwerpen als veerkracht, vitaliteit en wendbaarheid staan hierbij centraal. Uiteraard kun je hier veel invloed uitoefenen door simpelweg een beetje lief te zijn voor jezelf. Voldoende beweging, uitdaging, rust en gezonde voeding bijvoorbeeld. Maar dat niet alleen. Investeren in je duurzame inzetbaarheid door ‘een leven lang leren’ levert je meer impact en zichtbaarheid op.
#Relaties
Het aan kunnen gaan van verbindingen, het werken in nieuwe samenwerkingsverbanden en sociale netwerken verhoogd jouw werkgeluk. Het investeren in duurzame relaties op het werk is essentieel om jouw werkgeluk op peil te houden. Dit kun je deels ondervangen door vaardigheden aan te leren die dit mogelijk maken. Het is ook essentieel dat dit vanuit de organisatie wordt gestimuleerd. Leren van en met elkaar, samen optrekken in een sfeer van openheid en vertrouwen verstevigd de onderlinge relaties.
Enkel bezig zijn met zingeving verhoogd niet je werkgeluk. Immers heb je een context nodig waarbinnen je jouw purpose kunt integreren in je werk. Krijg je geen ruimte van je leidinggevende of vind je het lastig om zelf regie te pakken, kan dit leiden tot frustratie. Dat doet iets met je werkbeleving.
Context bepaald mede je werkgeluk
Wil jij je impact vergroten dan zul je moeten werken aan je vitaliteit en duurzame inzetbaarheid. Containerbegrippen die we graag samen met je uitpluizen. Haal je een van deze thema’s weg, dan ga je niet vliegen en is er een disbalans. Dan loop je op termijn tegen jezelf aan. Werk je hard aan je purpose, vitaliteit en toon je initiatief, creativiteit en ondernemerschap, maar doet je organisatie niets met je talent. Loop je leeg, ligt een ‘bore-out’ of ‘burn-out’ op de loer. Context van werk en organisatie is dus cruciaal om je werkgeluk te verhogen.
Daarom de titel van dit blog. Een workshop Werkgeluk bestaat niet. Al jaren mag ik werken met vooraanstaande facilitators, coaches en procesbegeleiders. Durf ook nog wel een tranen trekkend betoog te houden over onze Herons. Het zijn echte changemakers! Maar werkgeluk verkrijg je niet door een workshop. Dit creëer je zelf en dan nog is er altijd een werkgever nodig die de juiste omstandigheden schept om ook daadwerkelijk de werkbeleving die bij jou past mogelijk te maken.
Wil jij inspiratie opdoen over hoe Buro Heron kan bijdragen aan jouw werkgeluk? Kijk onderstaande video én neem contact met ons op.
Een mooie gelegenheid om je collega’s of medewerkers een energieboost te geven. Complimenten kunnen heel wat teweeg brengen, bijvoorbeeld een grote glimlach, een goed humeur of goede energie. Het kan er dus voor zorgen dat je je goed voelt en daarnaast kan het ook zorgen voor een flinke dosis motivatie.
Uit onderzoek van Cialdini blijkt dat het geven van complimenten bevorderlijk werkt voor het ‘sympathie’ principe. Dit is de mate waarin wij anderen leuk vinden of waarderen. Het kan dus handig zijn om vaker oprechte complimenten uit te delen. Bedenk voor jezelf eens veelvoorkomende situaties waarbij je in de toekomst misschien een compliment kan geven. Geef niet in een keer te veel complimenten, want dit werkt averechts. Liever één welgemeend compliment, dan vijf ‘bedachte’ complimenten. Het zorgt in ieder geval voor een verbeterde motivatie.
Spreek je waardering uit tijdens een talentgesprek
Dat het goed is om je medewerkers te complimenteren op z’n tijd is duidelijk. Als manager kun je een talentgesprek gebruiken om je waardering uit te spreken naar je medewerkers. Een goed talentgesprek wordt voor een groot deel bepaald door de mate waarin je als manager in staat bent om je medewerker op zijn of haar gemak te stellen en te stimuleren om hun gedachten en dromen te delen. Een gesprek waarbij je de medewerker uitnodigt om los van de organisatiecontext ambities te delen en je vanuit oprechte interesse de dialoog aangaat over zijn of haar talenten. Ook als deze niet volledig aansluiten bij jouw eigen belangen of die van de organisatie. Tijdens het talentgesprek stel je voornamelijk open vragen, zodat je je medewerker niet (on)bewust een richting op stuurt die past bij jouw beeld. Tot slot is het talentgesprek een gesprek dat alleen gaat over alles wat wél aanwezig is, in plaats van over aspecten die verbeterd kunnen worden.
Complimenten als strategie
Naast dat complimenten en waardering fijn zijn om te ontvangen, kun je complimenten ook op een andere manier inzetten. Je kunt complimenten namelijk gebruiken als beïnvloedingsstrategie. Een compliment kun je vergelijken met een cadeautje krijgen. Wanneer je een welgemeend en oprecht compliment aan iemand geeft, dan is de kans groter dat diegene in de toekomst instemt met een verzoek vanuit jou. Dit verzoek kun je dan het beste binnen een week na het compliment aanbieden. De kans dat jouw verzoek ingewilligd wordt is dan het grootste.
Daarnaast kun je gedrag ook op een andere manier beïnvloeden, namelijk door het principe ‘labelling’. Dit betekent dat mensen zich graag overeenkomstig gedragen met hoe anderen hen zien. Bijvoorbeeld wanneer je wilt dat iemand meer gaat samenwerken met collega’s, dan complimenteer je diegene met de goede samenwerking. De kans is dan groot dat hij/zij juist de samenwerking met collega’s gaat verbeteren. Je kunt dus iemand complimenteren met het gedrag of de eigenschap waar je binnenkort een beroep op wilt doen.
Direct aan de slag: complimenten geven in a nutshell
Volgens ‘Het groot complimentenboek’ van Frank van Marwijk en Hans Poortvliet is erkenning de basis van complimenten. Erkenning bestaat volgens hen uit vier elementen:
- Gezien worden
Begroet je collega’s wanneer ze binnenkomen, heb oprechte interesse in elkaar en biedt een luisterend oor. - Erbij horen
Wanneer je deel uitmaakt van een bepaalde groep, zegt dat iets over jou als persoon. Binnen iedere groep heersen normen en waarden die je vanzelf eigen maakt. Wanneer je die normen en waarden gaat naleven, zorgt dat voor wederzijdse beleving dat je erbij hoort, aldus F. van Marwijk en H. Poortvliet. - Onderscheidend zijn
We willen graag bevestiging krijgen over het feit dat we allemaal uniek zijn. We vinden het fijn om gewaardeerd te worden om onze unieke eigenschappen, vaardigheden en prestaties. Lees ook ons blog over hoe je waarde kunt creëren door uit te blinken. - Waarderen is anders dan erkennen
Volgens F. van Marwijk en H. Poortvliet is erkenning anders dan waardering. Waardering toon je door aan te geven dat iemand waardevol is. Erkenning heeft betrekking op het feit dat iets wordt gezien en toegegeven wordt. Je kunt een compliment geven om te uiten dat je iemand waardeert. Deze waardering zal stimuleren en motiveren om zo door te gaan.
Wie ga jij dadelijk voorzien van een compliment? Ik weet zéker dat je een grote glimlach cadeau krijgt van diegene aan wie jij een compliment geeft.
Op 14 februari waren wij aanwezig bij het ‘Liefde voor leren’ Congres in Ede. Een dag die in teken van de liefde stond. Alles waar je aandacht aan geeft groeit. Wij denken dat dit ook zo is met leren. Vanuit de wetenschap, de filosofie en de techniek hebben we op deze dag de nieuwste trends en ontwikkelingen op het leergebied ontdekt. Ook hebben we antwoord gekregen op de vragen: Zijn er verschillende soorten van liefde voor leren of kunnen we die liefdes ook ontwikkelen? We hebben geluisterd naar verschillende bevlogen sprekers, met ieder zijn of haar eigen verhaal. Het was een mooie dag en wij zijn aan het einde van de dag geïnspireerd weer naar huis gegaan.
Hoe maken we mensen nu verliefd op leren?
Robert Jan Simons (Directeur Visie op leren) nam ons mee in hoe je mensen verliefd op leren maakt. Door men essentiële ervaringen te laten opdoen met andere vormen van leren kun je mensen verliefd op leren maken. Bijvoorbeeld door te laten ervaren dat leren leuk is en dat het loont. Of door te laten ervaren dat leren bijdraagt aan de organisatieontwikkeling.
Een organisatiecultuur kan heel bepalend voor een leerproces zijn. Creëer een leercultuur, waarbij alle ruimte is om te leren en waarbij een brede liefde voor leren gestimuleerd wordt. Medewerkers krijgen in zo’n leercultuur de ruimte voor het nemen van eigen beslissingen en eigen initiatief waardoor je ze vooral eigen verantwoordelijkheden geeft. Stimuleer je medewerkers om bij te dragen aan professie. En tot slot, laat je medewerkers verbinding maken met vakorganisaties en professionele leergemeenschappen, aldus Simons.
Hoe leer jij het liefste?
De manier waarop je leert is ook van belang. Leervoorkeuren gaan vooral over de context waarin iemand graag leert. Voorkeuren ontwikkel je in de loop van je leven, maar ook in de organisatie en beroepsgroep waarin je je bevindt. Manon Ruijters (Hoogleraar leren, ontwikkelen en gedragsverandering) onderscheid vijf verschillende leervoorkeuren in de vorm van vijf metaforen:
- Kunst afkijken: Door anderen te observeren en analyseren leer je het beste.
- Participeren: Leren door te sparren met anderen. Jouw leerproces wordt gevoed met reacties en ideeën van anderen.
- Kennis verwerven: Hierbij wordt nieuwe kennis opgedaan aan de hand van literatuur waarbij een expert kennis overdraagt aan jou.
- Oefenen: Nieuwe dingen uitproberen in een veilige omgeving. Deze medewerkers zijn niet bang voor fouten, daar leren ze alleen maar van.
- Ontdekken: Jij leert het liefste door zelf iets uit te vinden.
Leren met Buro Heron: Wij dragen bij aan jouw werkgeluk
Bovenstaande metaforen dagen je uit om het maximale uit jezelf te halen. Buro Heron brengt mensen in beweging om te doen wat ze van binnenuit het liefste doen. Door zelfreflectie, feedforward en talent ontwikkeling leren we mensen zelf de regie te nemen over hun werkende leven. Verschillende bovenstaande metaforen passen wij ook toe zodat leren van en met elkaar duurzaam wordt. We zorgen voor de juiste mix van werkplek gerelateerd leren, sociaal leren via mobile devices, challenges, verrassende leerevents, experimenteren met impact, online learningtracks en nog veel meer. Hiermee willen we een actieve bijdrage leveren aan jouw werkgeluk.
Ben je benieuwd welke leermethoden het beste passen binnen jouw leercultuur? Of heb je gewoon behoefte om even te sparren over alle nieuwe leermethodes vandaag de dag? Neem dan contact op met ons via info@buroheron.nl of
06 15121638.
Buro Heron was vrijdag 31 augustus op bezoek bij Tony’s Chocolonely in Amsterdam. Tijdens de Tony’s Talk stond deze keer Frits Snel, The Choconator, op de bühne. Mocht je niet weten wat een Choconator is, dan ben je niet de enige. Vroeger werd dat ‘Head of Sales’ genoemd, maar persoonlijk vind ik dit leuker klinken.
Graag doe ik kort verslag van deze inspirerende ontmoeting met Frits, zijn collega’s en dit fantastische merk.
Bij binnenkomst werden we blij welkom geheten in de Choco Shop door een échte Choco Store Superman (niet zelf bedacht). Overal zie je, proef je en ruik je chocolade. De customer experience is begonnen. De verleiding is groot en voordat je verder leest een kleine waarschuwing. Na het lezen van dit blog is het eerste wat je wilt; een Tony’s reep. En dan niet alleen omdat het gewoon lekkere chocolade is.
Keiharde feiten
Niet graag verbind ik mijn guilty pleasure, namelijk het wegwerken van minimaal één Tony’s reep per week, aan kinderarbeid en slavernij. Toch ontkwam ik er deze middag niet aan. Al snel na de enthousiaste opening van The King of Happiness (weer niet zelf bedacht), alias Paul, nam The Choconator himself het woord. Frits Snel, sinds 4 jaar aan boord van dit geweldig sterke merk, drukte ons meteen keihard op de feiten.
- 2,5 miljoen cacaoboeren in Ivoorkust en Ghana
- Dit is meer dan 60% van de totale cacaoproductie in de wereld
- 2,1 miljoen kinderen zijn slachtoffer van illegale kinderarbeid op deze cacaoboerderijen
- Dat is 90%!!
- 90.000 kinderen en volwassen daarvan vallen onder de ‘definitie’ moderne slavernij
Hiermee hebben we direct de, ik mag wel zeggen urgente, missie van Tony’s Chocolonely te pakken: Samen maken we 100% slaafvrij de norm in chocolade. De vrolijk gekleurde chocoreep kwam voor mij in een ander daglicht te staan.
Impact op de werkvloer? Waar dan?
100% slaafvrij maken van de cacao industrie klinkt eenvoudig, maar dat is het allerminst. Deze industrie is zeer traditioneel in West-Afrika. Er heerst veel armoede en cacaoboeren zijn niet in staat om voldoende inkomen te halen uit hun werk. Kinderen hebben weinig kansen op scholing en ontwikkeling en de toekomst is onzeker. Dit is niet nieuw, maar hoe vaak denk jij hieraan als je een stuk chocolade eet?
Er wordt weinig samengewerkt in deze sector, boeren moeten het vaak doen met een klein stukje land en de prijs die de boer krijgt voor zijn cacao is veel te laag. En dan zijn de cijfers van kinderarbeid schrikbarend.
Wij zijn bij Buro Heron dagelijks bezig met impact op de werkvloer. Mensen in beweging krijgen, leren leren van en met elkaar, effectiever samenwerken, ondernemerschap tonen en eigen verantwoordelijkheden nemen. Maar het werk op de cacaoboerderijen is hard voor weinig, met daarbij nog maar even de feiten; 2,1 miljoen kinderen slachtoffer van illegale kinderarbeid. Zij staan mijlen ver af van goed werkgeverschap, hypes als ‘agile werken’, sociale communities bouwen, employee experience om van werkgeluk maar te zwijgen… Wat een wereld denk ik dan, je zou er moedeloos van worden.
Een Sinek-success story
Toch werd ik weer gegrepen door de volharding van Frits en zijn team. Binnen Tony’s wordt er op een eigentijdse manier samengewerkt en is een positieve vibe voelbaar. Zij ademen werkgeluk. Ze staan voor een missie en deze is in alles voelbaar en zichtbaar. Een betrekkelijk klein team met jonge, betrokken medewerkers die samen knokken voor een hoger doel. Noem het een ‘Sinek-success story’.
Tony’s wil namelijk niet alleen hun chocolade 100% slaafvrij, nee alle chocolade in de wereld. Dit betekent dus ook in gesprek met concurrenten, met coöperaties in West-Afrika, een Foundation die actief werkt, op podia en conferenties staan om bewustwording te creëren dat de cacaoboeren een leefbaar inkomen verdienen en het opzetten van fondsen om lokale initiatieven te ondersteunen en nog veel meer.
Investeer in onderlinge verhoudingen
Wat mij hierin aanspreekt is het leren en ontwikkelen van de lokale boeren en de bestuurders van de coöperaties. Zij worden getraind op het op orde brengen van hun processen en het nemen van verantwoordelijkheden. Ook het management wordt op allerlei vlak begeleid en ondersteund om zoveel mogelijk te professionaliseren. Gefaciliteerd door Tony’s en door lokale partners ingevuld. Kortom; investeren in onderlinge verhoudingen en het leggen van waardevolle verbindingen. Met maar één doel: het werken op de cacaoboerderij leefbaarder maken.
Het recept voor slaafvrije cacao
Om dit te bewerkstellingen werken de Tony’s sinds 2011 aan een duidelijke missie en een helder recept. Lees even mee:
1. Traceerbare bonen: handel direct met boerencoöperaties is het devies
2. Sterke boeren: zorg voor schaalvoordelen en creëer betrokkenheid en vertrouwen
3. Een hogere prijs: zorg voor een leefbaar inkomen voor de boer
4. De lange termijn: verzeker de boeren van minimaal 5 jaar afzet tegen hogere prijs
5. Betere kwaliteit en productiviteit: investeer om de opbrengst van de boer te verhogen
Tel hierbij op: een klein team van circa 65 Tony’s en 4 krachtige kernwaarden, namelijk kritisch, eigenzinnig, word je blij van en ondernemend en dan heb je een sterk merk dat zichzelf verkoopt. De omzet is dan ook met 53% gestegen in één jaar tijd. Nou en?, zou je kunnen denken. Hoe meer omzet zij maken, hoe eerlijker en duurzamer de keten wordt. Dat krijg je niet voor elkaar zonder inspirerend leiderschap, medewerkers die verantwoordelijkheid durven nemen, er ruimte wordt geboden voor persoonlijke ontwikkeling en de company pride goed is.
Kritisch publiek
Het verhaal van Frits klinkt goed. Maar ik ben Chocofan en niet helemaal objectief. Nu was ik niet de enige die afging op een LinkedIn bericht van Nienke Bloem. Circa 80-100 mensen waren aanwezig bij deze Tony’s Talk en er kwamen kritische vragen, zoals:
- Waarom is de reep zo duur? Dat is duidelijk, omdat chocolade duur is. Een duurzame reep is gewoon duur en ze zijn er bij Tony’s trots op dat de prijs omhoog gaat. Doordat de cacaoboter traceerbaar is geworden, zit daar een additionele premie op om maar eens wat te noemen. Goed nieuws voor de cacaoboer.
- Waarom maakt Tony’s geen reclame? Promotie past niet bij de missie van Tony’s. Daarmee worden de kosten hoger en dit gaat ten koste van de boeren. Het merk heeft ook geen promotie nodig, blijkt uit de verkoopcijfers.
- Waar komt het melkpoeder vandaan? Het doel is om alle ingrediënten traceerbaar te maken in de keten. Dat lukt helaas niet altijd. Toevallig is het een zeer actueel thema en wordt er onderzoek gedaan op dit onderwerp. Wat opvalt in deze dialoog is de transparantie van Tony’s over wat men wel en nog niet weet en wat men van plan is daaraan te doen.
- Hoe zorgt Tony’s ervoor dat er geen kinderarbeid plaatsvindt? Dat lukt niet altijd, is het antwoord. Tony’s zet in op de begeleiding van de cacaoboeren. Wat wel lukt is dat alle boerenhuishoudens die aan Tony’s leveren worden gemonitord door CLMRS op kinderarbeid. Ook worden er Fair Trade audits gedaan en krijgen boerengezinnen mediation aangeboden. Wat mooi is te delen, dat de expositie BITTER Chocolate Stories ervoor heeft gezorgd dat kinderen uit Burkino Faso die op cacaoboerderijen hebben gewerkt, een gezicht hebben gekregen.
Game Changers
Frits sprak uiteraard ook met gepaste trots tijdens de bijeenkomst over de groeiambities van Tony’s wereldwijd. Om de sector van binnenuit te veranderen, is zichtbaarheid bij de grote chocogiganten essentieel. Deze Big Choco die samen zo’n 70% van de wereldcacaomarkt in handen hebben, zijn de echte game changers en zij moeten in beweging komen. De landen zijn verdeeld in goud en zilver (ook brons), afhankelijk hoe belangrijk de landen zijn voor het behalen van de missie van Tony’s. Wil je nalezen wat Tony’s impact daadwerkelijk is in deze landen, check deze link dan: Tony’s impact
Binnenkort opent Tony’s een eigen kantoor in de UK, nadat het zich ook al gevestigd heeft in de Verenigde Staten. Ook in België en Zweden timmert Tony’s serieus aan de weg.
Gek op chocolade, serieus over mensen
Na het verhaal van Frits ben ik anders gaan kijken naar die vrolijk gekleurde, overheerlijke chocorepen. De guilty pleasure voelt wat minder quilty, dat ook. Het is een sterk merk en de marketinggoeroes onder ons, zullen dat vast onderschrijven. Maar kijkend naar impactvol en duurzaam ondernemen heb ik niet vaak zo’n power gezien. Ze hebben keuzes gemaakt in aansturing, blijven sterk vasthouden aan het Tony’s manifest en er heerst een ‘can do’ mentaliteit. In alles. De ontvangst, de verzorging, de goodiebag (inclusief 2 repen én het jaarverslag), een aangeklede borrel en heel veel enthousiasme.
Voor mij een bewijs dat als het intern klopt, het extern gaat vliegen. Dat als een heldere strategie wordt uitgezet en wordt voorgeleefd door authentieke leiders er bevlogenheid ontstaat bij medewerkers. En dát druppelt de cacao industrie in en creëer je FANS voor het leven.
Met name dat laatste geeft veel vertrouwen in de impact die Tony’s al heeft in de wereld én zeker nog gaat krijgen. Tot slot mag ik me SFF noemen van Tony’s, Een serious friend forever. En om dat te vieren deelt Buro Heron 50 Tony’s Chocolonely repen uit. Niet omdat het lekker is, maar omdat het nodig is!
Plaats je reactie onder dit blog of stuur ons een emailbericht en ik zorg dat je een heerlijke reep ontvangt.
Het einde van het jaar is in zicht en de meeste mensen die ik spreek hebben het ‘druk’. Goh! Druk is een woord dat we vaak in de mond nemen. Is dat in deze periode misschien terecht?
Is druk zijn voor Kerst nou echt zo belangrijk?
We maken ons allemaal weer erg ‘druk’ over het Kerstdiner, wie er worden uitgenodigd aan de dis, familieverhoudingen worden besproken, wat gaan we eten en wat doen we aan? De discussie over de kalkoen laait weer op en die jurk van vorig jaar kan écht niet meer… Deze keer geen filerijden op de A27, maar gewoon in de buurtsuper. En klagen, veel klagen over hoe druk we het hiermee hebben. Druk met inkopen doen voor de Kerstdagen (de hamsterweken zijn er niks bij) en straks met Oud & Nieuw gaat er weer voor miljoenen de lucht in.
Note: Volgens het World Food Programme zijn er 795 miljoen mensen in de wereld voedselonzeker. Dus ik stel voor dat we het onderwerp ‘druk zijn met Kerst’ even laten voor wat het is.
Verlaten camping versus vrijstaande villa
Iets anders: Wat voor jaar heb jij gehad? Blik je terug op wat er voor jou belangrijk is geweest in het afgelopen jaar? Op welke kruispunten heb jij gestaan? In je werk? In je relatie of gezin?
De decembermaand voelt soms wat magisch. De winter breekt door, de natuur gaat in een overlevingsstand (en mensen lijken daarin mee te gaan… oh sorry off topic, ik zou het erbij laten) en we strekken ons alweer voorzichtig uit naar het nieuwe jaar. Maar hoe sluit jij dit jaar af?
Als ik in mijn persoonlijke leven kijk, dan zijn er mensen waar de Kerstboom niet blij wordt opgetuigd. Daar is de magie écht niet aanwezig. Zij hebben hun geliefde verloren, zijn ernstig ziek geworden, of zijn door een brand hun huis kwijt geraakt en moeten het doen met een verlaten camping. Tuurlijk is er ook blijdschap en vreugde om het verwelkomen van een nieuw gezinslid, een promotie waar je al jaren naar uitkijkt, een huwelijksvoltrekking of de oplevering van een vrijstaande villa.
Ik weet het nagenoeg zeker. Het zullen herkenbare situaties zijn en we weten allemaal dat het leven niet maakbaar is. Is het dan juist niet belangrijk om deze periode zinvol te besteden en eens wat vragen voor jezelf op de hand te nemen?
Trage vragen
De vragen: Wat laat je achter in 2017 en wat neem je mee naar 2018 zijn trage vragen. Vragen die je jezelf zomaar niet kan stellen, omdat je te druk bent met het uitzoeken van die kalkoen (sorry, nou doe ik het weer…).
Het nadenken over deze vragen, brengt mij wel even bij mezelf. Ze zijn ook niet eenvoudig te beantwoorden. Wat is er allemaal gebeurd in het afgelopen jaar? Nou, heb je even?! Wat ik in ieder geval wil achterlaten is ‘minder zeuren’ over wat er niet goed gaat of over ‘druk’ zijn/hebben/voelen/doen. Wat ik ook wil achterlaten is energie stoppen in zaken of mensen die mij uit mijn ‘positieve flow’ halen. Ongeveer 40 uren per week besteed ik aan mijn werk, dat mag dan ook best iets zijn waar ik gelukkig van word toch?
En wat neem jij mee naar 2018?
Twee dingen waar ik in ieder geval heel dankbaar voor ben en graag meeneem naar 2018. In de eerste plaats dat mijn dochter en ik gezond zijn. Dit behoeft geen toelichting. In de tweede plaats: de keuze om het prachtige Buro Heron neer te zetten waar met passie gewerkt wordt aan het terugbrengen van het ‘werkgeluk’ in Nederland. Waar we medewerkers ook in 2018 gaan inspireren met onze bevlogenheid om te gaan doen wat ze het liefste doen, daarin bewust keuzes te helpen maken, zodat hun werkgeluk vergroot wordt.
Deze twee niet geheel onbelangrijke zaken neem ik dan ook met liefde mee naar 2018. En nog heel veel meer dingen waar ik blij van word. En jij? Wat neem jij mee naar 2018?
In het vergroten van je werkgeluk speelt persoonlijk leiderschap een belangrijke rol. Twee woorden die we vaak horen, maar ga er maar aanstaan!
Soms zitten dingen in de weg
Toen ik circa 10 jaar geleden bedacht om voor mezelf te beginnen, had ik steeds een excuus om het vooral een idee te laten zijn en het niet daadwerkelijk te doen. “Er zijn al zoveel trainingsbureaus” of “Dat gaat me toch nooit lukken” of “Straks heb ik onvoldoende inkomen”. De belemmerende overtuigingen waren sterk dus maakte ik 7 jaar geleden de overstap naar een internationale organisatie. Het internationale aspect lonkte, een specialistisch bureau in plaats van de ‘alleskunner’ vond ik ook wel wat en het klonk wel sexy: Een internationale carrière. Maar het systeem waar ik in belandde, de traditionele hark van lagen en politiek maakte me echt ongelukkig in mijn werk. Er waren eilandjes, een sterke ‘IK’-cultuur en veel ‘moeten’, terwijl ik juist graag verbinding maak met collega’s, co-creëer en autonomie belangrijk vind.
De veilige route of kiezen voor het onbekende
Voor de rust op mijn CV heb ik het 2 jaar volgehouden. Het kostte me veel energie en mijn leuke klanten hielden me op de been. En weer popte het idee op om mijn eigen onderneming te starten. En ook toen bleef het bij een idee. Dit keer was het excuus: een dure scheiding en als alleenstaande moeder ga je geen risico’s nemen, toch?! Ik koos voor de veilige, vertrouwde weg (overigens heb ik daar geen spijt van gehad) om voor de derde keer bij vds te gaan werken. Dat leverde goede gesprekken op, want wie gaat er nu drie keer bij eenzelfde bedrijf werken. Ik dus! Leuke collega’s, een inspirerende eigenaar en veel vrijheid. Daarnaast heb ik fantastische projecten mogen doen en heel mooie, verdiepende klantrelaties opgebouwd. Allemaal aspecten die hebben bijgedragen aan mijn werkgeluk.
Gedreven door waarden
Pas toen mijn persoonlijke drivers een andere kant op gingen en het hier en daar ging schuren op waarden en kwaliteit ging ik bij mezelf te rade. Pas toen ging ik wikken en wegen en durfde ik eindelijk al mijn zekerheid los te laten en de stap te maken naar eigen ondernemerschap. En zelfs bij dat besluit heb ik anderen nodig gehad die me stimuleerden om het daadwerkelijk te gaan doen. Tuurlijk had ik kunnen kiezen voor een salesmanagers job met een spannend salaris of had ik me kunnen aansluiten bij (weer) een ander trainingsbureau, maar ik voelde dat ik daar niet per se heel gelukkig van ging worden. Soms is een stap terug doen nodig om vooruit te komen. Kiezen voor het onbekende en regie nemen over je eigen werk voelt ook zo goed! Vooral het aspect om dicht bij jezelf en je eigen waarden te blijven maakt de keuze krachtig. En zo geschiedde.
Daadkrachtig het roer om
In mijn zoektocht naar inspiratie op het thema werkgeluk en hoe anderen invulling geven aan de pijler persoonlijk leiderschap, kwam ik een verhaal tegen van een boer uit Thailand die het drukke Bangkok is ‘ontvlucht’ omdat hij het gevoel had veel te hard te werken en zijn leven almaar moeilijker werd. Zijn naam is Jon Jandai en heeft inmiddels zijn verhaal gedeeld met de wereld via diverse tv-programma’s en op TedEx.com. In zijn tijd in Bangkok verdiende hij slecht, werkte 10 uur per dag en had weinig te eten en nauwelijks tijd voor zichzelf.
Hij had grote zorgen om zijn familie, die hij moest onderhouden. Hij had het gevoel dat dit is waar hij voor bestemd was. Hard werken, een moeilijk leven en veel zorgen. Er kwam een punt waarop hij dacht: ‘Waarom werk ik zo hard? Mijn leven is moeilijk. Dat was een omslag en hij toonde lef en daadkracht en het roer ging om.
We willen in het leven meer, meer, meer en we streven naar succes. Maar wordt het er leuker op? Maken we nog wel bewust keuzes als het om werk gaat? Of laten we ons leiden door wat anderen daarin belangrijk vinden of van ons vragen? Blijven we zitten op een job die niet brengt wat we hopen uit angst voor het onbekende?
Jandai ging terug naar het platteland. Hij had geen huis, geen opleiding en 7 jaar heel hard gewerkt. Hij had weer tijd om bij zichzelf te zijn. Tijd om zichzelf te begrijpen en zichzelf te leren kennen en te overdenken: Wat wil ik nu echt?
Het leven wordt eenvoudiger
Omdat hij tijd over had, hij had immers geen baan meer, ging hij zelf een huis bouwen. Een vriend van hem, Universitair geschoold en hard werkend had een huis, hij moet er alleen 30 jaar voor werken. Jandai heeft er 2 maanden over gedaan om zijn eigen huis te bouwen. Hij legde ook een tuin aan en verbouwde er groenten en rijst. Het onderhoud van zijn tuin kost hem 15 minuten per dag. Hij had een vijver gemaakt waar genoeg vissen in konden. Zo had hij een dak boven zijn hoofd, eten en drinken en meer tijd dan ooit. Hij voelde zich vrij, had geen zorgen, minder angst en zag de schoonheid van het leven weer. Zijn leven is eenvoudig.
Blijven vragen
De vraag blijft bij mij resoneren na het bekijken van het inspirerende verhaal van Jandai. Wat wil ik nu echt? En deze vraag wil ik steeds blijven stellen op kruispunten. Wat is nu van waarde in mijn leven? Waar wil ik mijn tijd en aandacht aan besteden? Dit zijn trage vragen waar ik op hem moeten kauwen en dan is er een moment dat het antwoord je invalt. En ook ten aanzien van mijn werk stel ik mezelf geregeld vragen. Over opdrachten bij klanten. Over samenwerkingspartners en hoe ik mij verhoud tot mijn werkgever. Deze laatste vraag heeft mij geholpen in mijn persoonlijke keuzes. Connect met jezelf, met anderen en maak bewust keuzes die blij makend zijn. Zo is het leven makkelijk en kies je voor jezelf. Laat je niet leiden (of lijden) door een schijnzekerheid en vind weer geluk in wat je doet.
En nu staat er het prachtige Buro Heron waar we met bevlogen trainers, coaches, facilitators, professionele acteurs en theatermakers waarde brengen bij onze klanten. Omdat ik geloof in werkgeluk en ik na zoveel jaar ervaring precies weet wat daarvoor nodig is. Waar we medewerkers in beweging zetten, ieder op zijn/haar eigen manier. Waar we het werkgeluk vergroten door te prikkelen, te inspireren, te verrassen en door medewerkers concrete stappen te laten zetten in hun persoonlijke ontwikkeling. Stappen die impact realiseren. Hoe gaaf is dat?!
Dus dank Jon Jandai. Met mijn werkgeluk zit het wel goed aankomende jaren. Nu dat van jou nog!
Wat doe jij voor werk?
Waarom is deze vraag lastig te beantwoorden? Waarom is het belangrijk om hier überhaupt een antwoord op te kunnen formuleren?
In een eerder blog over werkgeluk heb je kunnen lezen hoe belangrijk het is om te geloven in wat je doet. Maar dan is het ook fijn om eerst te weten wát je wilt doen.
Je levensdoel in 5 minuten
Adam Leipzig, (CEO van Entertainment Media Partners en voormalig VP van Disney) geeft aan dat je in 5 minuten antwoord op de vraag kan krijgen: Hoe kom ik achter mijn levensdoel, mijn purpose? Bekijk hier de TedEx: Adam Leipzig over het formuleren van je levensdoel
In zijn TedEx formuleert hij 5 korte vragen. De grap is dat ze zo kort zijn dat je mogelijk denkt, waar blijft de verdieping en wat kan ik er eigenlijk mee. En toch blijken deze vragen niet allemaal eenvoudig te beantwoorden. De vragen zijn:
- Wie ben je?
- Wat vind je leuk om te doen?
- Voor wie doe je dat?
- Wat willen zij of hebben ze nodig?
- Hoe heeft het hun leven veranderd?
De eerste vragen zijn nog vrij simpel, die gaan immers over jezelf. De laatste vragen gaan over anderen. Dan wordt het lastiger. Die vragen dwingen je namelijk om je blik naar buiten te richten. Die geven richting aan je doel. Hiermee denk je na over jouw toegevoegde waarde en van waaruit je de dingen doet. Maar dat is spannend!
Doen waar je blij van wordt
De meest succesvolle mensen zijn gefocust op andere mensen en hoe hen gelukkiger te maken. Zij creëren dingen die het verschil kunnen maken voor anderen. Dit bleek ook al uit mijn eerder blog waarin Richard Branson een vergelijkbaar statement maakt. (link naar ander blog)
Toch zijn veel mensen ongelukkig in hun werk. Zo ook oud studiegenoten van Leipzig die hij ontmoette tijdens een reünie. 80% van zijn oud studiegenoten bleken niet happy te zijn in hun werk. De 20% die wel gelukkig waren in hun werk, hadden zich veel minder gericht op het halen van hoge cijfers, het behalen van nog meer diploma’s, maar volgden de colleges die ze leuk vonden en gingen ook werk doen waar ze blij van werden.
Waarom is het voor veel mensen dan toch lastig om de vraag: Wat doe jij voor werk? te beantwoorden. Ik herken dat wel bij mezelf. Als ik op een feestje ben en er wordt aan mij gevraagd wat ik doe, vertel ik doorgaans iets over mijn bedrijf, wie mijn gesprekspartners zijn, het liefst beginnend bij de Raad van Bestuur en dat ik GROTE bedrijven adviseer bij het ontwikkelen van mensen (goed voor mijn ego). Maar wat zegt dit nou over het plezier wat ik heb in m’n werk? Helemaal niks. Is dit dan wat ik wil dat mensen van mij onthouden over wat ik doe in mijn werk? Nee toch!
Persoonlijke elevator pitch
Wat zegt Leipzig hierover? Beantwoord de laatste van de 5 vragen, namelijk: Hoe heeft het hun leven veranderd? Welke impact heeft je werk op anderen? Daarmee beantwoord je de vraag wat je doet voor je werk. Dan zeg je niet: Ik geef training aan mensen, nee dan zeg je: Ik draag bij aan jouw werkgeluk. Dan zeg je niet: Ik maak het gebit van mensen schoon, nee dan zeg je: Ik laat mensen weer stralen. Of: Ik geef kinderen hun dromen, in plaats van: Ik schrijf boeken.
Zo heb je meteen je persoonlijke elevator pitch te pakken én ben je verzekerd van een goed gesprek. Want je krijgt dan uiteraard vragen als: Hoe maak je mensen dan blijer? Hoe geef je kinderen dromen? En zo krijg jij de kans om jouw purpose in je leven te delen met anderen!
Volg Buro Heron
Inspiratie
Ontdek de invloed van traineeships op getalenteerde starters29 april 2024 - 10:08
7 Valkuilen in werken op afstand en hoe om te zetten in succesfactoren24 april 2024 - 14:32
